به گزارش قدس آنلاین، هنگامی که ماری ۲۴ ساله دسامبر گذشته برای گرفتن کمک به شماره ۹۸۸ پیامک زد، دچار اختلال روانی موسوم به گسستگی شده بود که باعث از بین رفتن قدرت تکلم می شود. او می‌گوید: «فقط به یاد می‌آورم که میلرزیدم و روی زمین بودم و انگار روح از بدنم در حال جدا شدن بود و چیزی جز ترس احساس نمی کردم.»
در طول مدت یک ساعت، یک مشاور به ماری کمک کرد که بتواند تا حدی کنترل حواس خود را دوباره به دست بگیرد و او را تشویق کرد تا اقدامات مشخصی مانند تهیه یک فنجان شکلات داغ و قرار دادن دستانش زیر آب گرم و سرد را انجام دهد.
تجربه ماری یکی از حدود ۵ میلیون تماس تلفنی و پیام متنی است که خط جدید بحران ملی ۳ رقمی در آمریکا در اولین سال فعالیت خود پوشش داده است. مقامات می گویند که این آمار در مقایسه با خط قدیمی ۱۰ رقمی مخصوص به آن، شاهد افزایش ۳۵ درصدی بوده است.
در ماه ژوئیه سال گذشته، شماره دست و پا گیر ۱۰ رقمی ملی پیشگیری از خودکشی در آمریکا به ۹۸۸ تبدیل شد. این خط فوریت های اجتماعی که به خط زندگی معروف است، شماره ای آسان برای به خاطر سپردن برای کمک به افرادی است که با مسائلی مانند افسردگی، مصرف مواد و افکار خودکشی سر و کار دارند و نیازمند دریافت کمک فوری و یا راهنمایی دارند. در طول یک سال گذشته، این تغییر و تحول موفقیت های زیادی داشته و شاهد افزایش چشمگیر ارسال پیامک به این شماره و کاهش میانگین زمان انتظار از ۲ دقیقه و ۳۹ ثانیه به ۴۱ ثانیه بوده ایم.
با این حال، پیشگامان حوزه سلامت روان می گویند که برای برآورده ساختن پتانسیل کامل این خط و نجات جان افراد، به انجام کارهای بیشتری در کوتاه ترین زمان ممکن نیاز است. آمار نشان می دهد که بیش از ۱۴ میلیون بزرگسال در ایالات متحده در سال ۲۰۲۱ دچار یک نوع بیماری روانی جدی بوده و ۱۲.۳ میلیون نفر به طور جدی به خودکشی فکر کردند. به ویژه، میزان خودکشی و بیماری های روانی در میان جوانان یک نگرانی فزاینده در میان سیاست گذاران حوزه سلامت روان است.
دولت بایدن نزدیک به ۱ میلیارد دلار برای راه اندازی خط ۹۸۸ سرمایه گذاری کرده است و برخی از ایالت ها نیز منابع خاص خود را در آن سرمایه گذاری کرده اند. بخش اعظم این بودجه به بیش از ۲۰۰ مرکز تماس محلی در سراسر این کشور برای افزایش کارکنان اختصاص یافته است. کمبود نیروی انسانی چنان نگران کننده بوده است که مقامات فدرال، کمپین رسانه ای بزرگ خود برای تبلیغ این خط را تاکنون به تاخیر انداخته اند. تقریباً همه ایالت‌ها هنوز هم اعلام می کنند که به نیروی بیشتر نیاز دارند، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند افزایش آگاهی در خصوص این خط به جامعه به اولویت اصلی آنها تبدیل شده است چون بر اساس نظرسنجی که در ماه می توسط موسسه خیریه Pew منتشر شد، تنها ۱۸ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده از وجود خط ۹۸۸ آگاه هستند.
رشد قابل توجه ارسال پیامک برای درخواست کمک
در سال گذشته، کارشناسان ۹۸۸ به بیش از ششصد و شصت و پنج هزار پیامک پاسخ داده اند که نسبت به خط ۱۰ رقمی ملی پیشگیری از خودکشی در سال قبل از شروع ۹۸۸ افزایش ۱۱۳۵ درصدی داشته است. خط ۱۰ رقمی تازه در سال ۲۰۲۰ قابلیت دریافت و ارسال متن را به سیستم خود اضافه کرد. در آن زمان در مدت یک ماه به طور متوسط حدود ۴۰ درصد از پیام های متنی بدون پاسخ ماندند و به طور متوسط بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می کشید تا فرد پاسخ دریافت کند. مونیکا جانسون، مدیر ۹۸۸ می‌گوید: «اگر زیرساخت‌های قوی نداشته باشیم که افراد را به صورت محلی به سیستم ارسال و دریافت پیام متنی متصل نکند، به برخی از جمعیت‌های هدف اصلی خود دست پیدا نخواهیم کرد.»
پاسخگویی به متون ارسالی، مستلزم داشتن کارکنان اضافی، آموزش های جدید و یک پلت فرم با فناوری ویژه است که برای اکثر مراکز سیستمی جدید است. حداقل ۲۹ ایالت دارای مراکز تماس محلی هستند که به پیامک ها پاسخ می دهند، در حالی که بقیه مراکز به مراکز ایالت های دیگر متکی هستند.
شاون کینی، مشاور ۹۸۸ در First Choice Services در ویرجینیای غربی، می‌گوید که او متوجه شده که به‌ویژه جوانان راحت‌تر در مورد موضوعات دشوار پیامک ارسال می‌کنند تا اینکه تماس تلفنی برقرار کنند. کینی می‌گوید که این امکان به افراد اجازه می‌دهد بدون توجه به اینکه کجا هستند یا با چه کسی هستند، با خیال راحت به دنبال کمک باشند. او می گوید پیام‌های متنی افرادی که دچار مشکل شده اند را از مردم در اتوبوس، بچه‌هایی که از دست قلدرهای مدرسه در دستشویی مدرسه پنهان شده اند و حتی افرادی که در کنار کسی که به آن ها تجاوز کرده نشسته‌اند دریافت کرده است.
کینی می گوید: «اگر گزینه پیامک نبود، بسیاری از مردم با ما تماس نمی گرفتند.
ایجاد تعادل بین پاسخ سریع با حفظ حریم خصوصی
هدف ۹۸۸ این است که افراد در بحران را با فردی آشنا با آن مشکل مرتبط کرده و در صورت نیاز بتواند او را به منابع محلی راهنمایی کند. برخی از ایالت ها بهتر از بقیه در این خصوص عمل می کنند. ایالت می سی سی پی در ماه می ۲۰۲۳ به ۹۸ درصد از تماس های داخلی خود پاسخ داد، در حالی که کارولینای جنوبی فقط ۶۷ درصد تماس ها را مدیریت کرده و بقیه توسط شبکه ای از مراکز ملی پوشش داده شده اند.
اما وقتی صحبت از اطمینان از حفظ حریم خصوصی و امکان پیدا کردن مکان انجام تماس ها در عصر تلفن همراه می شود، برقراری تماس با یک مرکز محلی می تواند برای بعضی ها چالش برانگیز باشد. افرادی که با ۹۸۸ تماس می گیرند بر اساس کد منطقه تلفن خود به مرکز تماس هدایت می شوند، اما این کد منطقه ممکن است نشان دهد که شخص دقیقاً از کجا تماس می گیرد. دبورا ترنر می‌گوید مرکز تماسی که او در روچستر ایالت نیویورک اداره می‌کند، مرتباً تماس ساکنان سابق این ایالت که اکنون در فلوریدا زندگی می‌کنند را متصل می کند. خط ۹۸۸ در حال حاضر در حال آزمایش فناوری مورد استفاده توسط بسیاری از مراکز ۹۱۱ است که به آن ها این اجازه را می‌دهد نزدیک‌ترین مرکز تماس را به فردی که تماس می‌گیرد متصل کرده و در عین حال مکان دقیق آنها را مخفی نگه دارد.
ترس از دخالت پلیس برای افراد تماس گیرنده
بسیاری از مردم خط ۹۸۸ را جایگزینی برای شماره مشهور ۹۱۱ دانسته و آن را فرصتی برای آمریکا می بینند تا شاهد دخالت نیروی پلیس در واکنش به بحران های سلامت روان افراد نباشند. برخی افراد نیز احساس نگرانی می کنند که تماس با ۹۸۸ به تعامل ناخواسته با پلیس یا بستری شدن اجباری در بیمارستان ختم شود.
مقامات ۹۸۸ می گویند همکاری با ۹۱۱ برای ارسال خدمات اضطراری به افرادی که تقاضای چنین خدماتی را نکرده اند نادر است و تنها به عنوان آخرین راه حل انجام می شود. آنها تصور می کنند که این سیاست برای به حداقل رساندن تعداد افرادی که بر اثر خودکشی می میرند می تواند جواب دهد.
نگاه به آینده
با ورود ۹۸۸ به دومین سال فعالیت خود در آمریکا، یافتن کارکنان متخصص و تأمین مالی پایدار همچنان اولویت‌های اصلی این طرح محسوب می شود. کنگره آمریکا به ایالت ها این اجازه را داده است تا بودجه ۹۸۸ را به همان روشی که بودجه ۹۱۱ تأمین می شود، از طریق هزینه های اختصاصی تلفن همراه تأمین کنند. هشت ایالت تاکنون این کار را انجام داده اند و ایالت های دیگر هنوز به بودجه بخش پیش بینی نشده فدرال و ایالتی متکی هستند.
بسیاری از کارشناسان همچنین بر نیاز به ایجاد تداوم خدماتی که پس از تماس شخص با ۹۸۸ ارائه می‌شوند، از جمله تیم‌های بحران سیار که توسط متخصصان سلامت روان به جای پلیس کار می‌کنند، تأکید دارند. اکثر ایالت‌ها تیم‌های بحران سیار دارند اما تنها ۱۷ تا از آن ها این خدمات را در سراسر ایالت خود و به صورت ۲۴ ساعته فراهم کرده اند.
منبع: NPR
مترجم: امیرمحمد سلطانپور
نظر شما